Page 9 - Layout 1

Θεϊκή καί ἀνθρώπινη σοφία (Ἰα 3,13-18)

Ὅπως ὁ πιστός, πού ἔχει τήν σο φία τοῦ στος ὁ ἄνθρωπος τῆς δι πλανῆς πόρτας,
Θεοῦ, ἐμπνέεται ἀ πό τό ἅγιο Πνεῦμα, διότι δέν ἔχουν ἀγάπη στήν καρδιά
ἔτσι ὁ μακράν τοῦ Θεοῦ ἄν θρωπος κα - τους. Κατασκεύασαν τα χύ τα τα μηχα -
θοδηγεῖται ἀπό τό πονηρό πνεῦμα, ὁ - νή ματα πού κάνουν θαύ ματα στόν τε -
πότε καί ἡ σοφία του ἀποδεικνύεται χνικό το μέα, κι ὅμως παρα συρ μένοι
«δαιμονιώδης». ἀπό τόν θόρυ βό τους ἔπαψαν ν' ἀκοῦν
Στήν ἐποχή μας ὑπάρχουν εὐτυχῶς τήν φωνή τῆς συνειδήσεως πού ὁ Θεός
οἱ ἐπιστήμονες ἐκεῖνοι πού ἔχουν τήν φύτεψε μέσα τους. Ἔ χουν ἄ φθονες τρο -
ἄνωθεν σοφία μέ τά χαρακτηριστικά φές, ξε πέρασαν τόν κίνδυνο τῆς πείνας
γνωρίσματα πού ἀπαριθμεῖ ὁ ἅγιος Ἰά - -ὅπου βέβαια τόν ξεπέ ρα σαν-, ἀλλά
κωβος. Αὐτοί ἱερουργοῦν στήν δου λειά κινδυνεύουν ἀπό τήν πολυ φαγία, διότι
τους. Ἔχουν τάξει τόν ἑαυτό τους στήν οἱ τρο φές μέχρις ἑ νός ση μείου τρέφουν,
ὑπηρεσία τῆς ἀνθρωπότητας καί εἶναι ἔπει τα κατα στρέφουν. Ἀ κό μη, μέ τόν
οἱ μεγάλοι εὐεργέτες τοῦ ἀνθρώπου, εὐ δαι μο νι σμό καί τήν κα λοπέραση ἔ -
διότι ὑπηρετοῦν τόν πόνο του καί συμ - χουν γίνει τόσο πλα δα ροί πού στήν
παραστέκονται στά προ βλήματα καί πρώτη δυ σκολία ἐκ νευ ρί ζον ται, χάνουν
στίς ἀνάγκες του. τήν ὑ πομονή καί τήν εἰρήνη τους. Συνη-
Ὅταν ὅμως ἡ σοφία καί ἡ ἐπιστήμη θι σμέ νοι στήν ἄνεση τῆς μη χανῆς, ἔχουν
δέν ὑπηρετοῦν τόν Θεό, ἀποτελοῦν με - ἀχρηστεύσει τίς δικές τους δυνάμεις.
γάλη συμφορά γιά τήν ἀνθρω πότητα. Αἰτία αὐτῆς τῆς κατάντιας εἶναι ἡ
Ἐ κεῖ νος π.χ. πού κάποτε ἦταν ἁπλῶς ἀλαζονεία τοῦ ἀνθρώπου πού μέ ἰτα -
ἕνας διαρρήκτης ἤ ἀναρχικός τώρα ἔχει μότητα θέλησε νά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό
τήν δυνατότητα, ὁπλισμένος μέ τά σύγ - τόν Θεό καί χωρίς νά τό καταλάβει ἔ -
χρο να μέσα τῆς ἐπιστήμης, νά γίνει μία βαλε στήν θέση τοῦ Θεοῦ τά ἐπιτεύ -
φοβερή ἀπειλή γιά τήν ἀσφάλεια τῶν γματά του. Ἀλλά αὐτό στάθηκε ἡ αἰ τία
ἀνθρώπων. τῆς δυστυχίας του. Ἡ διανοητική ἀνά -
Ἡ ἐποχή μας παρουσιάζει ἕνα πα - πτυξή του καί ἡ ἀντίστοιχη πρόο δός
ράδοξο φαινόμενο. Δημιούργησε ἕναν του στόν τεχνικό τομέα δέν συμ βα δί -
ἀξιοθαύμαστο τεχνικό πολιτισμό μέ ζουν μέ τήν πνευματικότητά του. Ἡ
τόν ὁποῖο περιμέναμε νά κάνει πιό ὄ - ἀν θρωπότητα μοιάζει μέ ἕνα τέρας πού
μορφη τήν ζωή μας. Κι ὅμως, ὅλοι ὁ μο - ἔχει τό ἕνα πόδι μεγάλο σάν τόν στύλο
λογοῦμε ὅτι πολύ λίγο μᾶς ὠφέ λησε τῆς ΔΕΗ -ὁ ὑλικός πολιτισμός- καί τό
αὐτός ὁ πολιτισμός. Ὑπάρχουν μά λι - ἄλλο σάν τό μικρό μας δαχτυ λάκι -ἡ
στα καί περιπτώσεις πού μᾶς ἔ βλα ψε. πνευματική της κατάντια. Ἔ τσι δέν
Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἔχουν πε ρισσό τε - μπορεῖ νά στηριχθεῖ, εἶναι ἑ τοιμόρρο-
ρα ἀγαθά, πολλά μέσα δια σκέ δα σης κι πη. Κι ἐμεῖς καμαρώνουμε γιά ἕνα ἑ -
ὅμως ἔχουν περισσότερο ἄγχος καί με - τοι μόρροπο τέρας! Εἶναι ἀ νάγκη νά
λαγχολία ἀπό κάθε ἄλλη φορά. Μέ τά μετανοήσουμε ἀληθινά καί νά στηρί -
πολύπλοκα ὄργανα πού κατα σκεύ ασαν ξουμε τήν σοφία μας στήν σο φία τοῦ
παρακολουθοῦν τήν κίνηση τῶν ἄ στρων Θεοῦ.
καί ξέ ρουν καταπληκτικά στοι χεῖα γιά
τό κα θένα, κι ὅμως τούς εἶναι ἄγνω - Ὀβλίας

ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΜΑΪΟΣ 2015 137