Page 17 - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015

μᾶς ἐνοχλοῦν, τό θέλημά του μᾶς βασανίζει... Γι᾽ αὐτό τόν λόγο τελικά ἀπομα κρυ νό -
μαστε ἀπό κοντά του καί ἀποκλείουμε τόν ἑαυτό μας ἀπό τούς ὑποψήφιους τῆς βα -
σιλείας τοῦ Θεοῦ.

Κυριακή 18/1
«οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ;» (Λκ 17,17).
Μία γνωστή ἱστορία εἶναι τό περιστατικό τῆς περικοπῆς ἀλλά
μέ ἕνα μεγάλο μήνυμα. Ἕνα μάθημα γιά ὅλους μας: Νά κρίνουμε
τόν ἑαυτό μας, νά ζυγίζουμε καί νά ἀξιολογοῦμε τή θέση καί τή
στάση μας ἔναντι τῶν εὐεργετῶν. Καί εὐεργέτες εἶναι οἱ γονεῖς μας,
οἱ δάσκαλοί μας, οἱ ἥρωες πού ἀγωνίσθηκαν γιά νά ἔχουμε ἐλεύθερη
πατρίδα, οἱ ἐπι στήμονες πού λειώνουν στά ἐργαστήρια γιά νά ἀνακαλύψουν εὐερ -
γετικά καί σωτήρια εὑρήματα γιά τή ζωή μας, οἱ ἅγιοι πού πρεσβεύουν συνεχῶς γιά
μᾶς, καί οἱ ἄγγελοι. Ἀναμφισβήτητα, βέβαια, ὁ μεγάλος εὐεργέτης μας εἶναι ὁ Κύριος
καί Θεός μας, διότι ὅλα ἐξαρτῶνται καί πηγάζουν ἀπ᾽ Αὐτόν. Ὅ,τι σπουδαῖο, ὅ,τι ὡραῖο
ἔχουμε καί ἀπολαμβάνουμε εἶναι δῶρο τοῦ πανάγαθου Θεοῦ καί πατέρα μας. Ὁ
Θεός θέλει νά εἴμαστε εὐγνώμονες καί νά τόν εὐχαριστοῦμε, ὄχι γιατί κερδίζει
τίποτα ἀπό μᾶς, ἀλλά γιατί τότε ἡ καρδιά μας ἀνοίγει καί γίνεται δεκτική. Τότε ἀνοίγει
κι Ἐκεῖνος τήν πόρτα τοῦ ἐλέους καί μᾶς πλημμυρίζει ὄχι μέ εὐεργεσίες καί μέ
θεραπεῖες, ἀλλά μέ τήν πλούσια χάρη του πού μᾶς ἁγιάζει, μᾶς λυτρώνει καί μᾶς
δοξάζει αἰώνια στή βασιλεία του.

Κυριακή 25/1
«ἐζήτει ἰδεῖν τὸν ᾿Ιησοῦν» (Λκ 19,3).
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ἁμαρτωλοί, μέσα στό σκοτάδι, στήν ἀ θλι -
ότητα, στήν ἀπιστία, πού στήν πραγματικότητα ζητοῦν νά δοῦν τόν
᾿Ιησοῦ. Ὑπάρχουν ἐκεῖ πού δέν φαντάζεται ὁ νοῦς μας: στούς ναρ -
κομανεῖς, στούς ἀποστάτες, στούς κακούργους, στούς ἐγκλη ματίες.
Ἀλλά καί κεῖνοι πού εἶναι στήν πλάνη καί στήν αἵρεση, κι αὐτοί στήν πρα -
γματικότητα ζητοῦσαν τόν Χριστό. Ἔφθασαν νά γίνουν χιλιαστές, εὐ αγ γελικοί, αἱρε -
τικοί, γιατί ζητοῦσαν τόν Χριστό καί δέν βρέθηκε ἕνας ὀρθόδοξος, ἐ γώ κι ἐσεῖς, νά
τούς μιλήσουμε γιά τόν ἀληθινό Θεό. Καί τούς ξεγέλασαν καί τούς ἔδωσαν ψεύτικο
Χριστό. Νά, λοιπόν, τό χρέος μας: Νά ἀναπτύξουμε δραστη ρι ότητα ξεκι νών τας πρῶτα
πρῶτα μέ προσευχή καί δάκρυα γιά νά βροῦμε καί νά γνω ρίσουμε τόν ἑαυτό μας. Κι
ἀφοῦ ἀνακαλύψουμε τόν ἑαυτό μας, νά συνδε θοῦμε θερμότερα μέ τόν Χριστό μέ
δυνατότερη πίστη, μέ φλογερότερη ἀγάπη. Κι ἔπειτα νά ἀναζητήσουμε στή γειτονιά
μας, στούς συγγενεῖς καί στούς γνω στούς μας ψυχές πού ζητοῦν νά βροῦν τόν ᾿Ιη -
σοῦ. Καί θά βροῦμε! Εὔχομαι ὁ Θε ός νά εὐλογήσει ὥστε μέ τή δική του χάρη νά τίς
ὁδηγήσουμε κοντά στόν Χριστό, γιά νά ἐπεκταθεῖ ἡ βασι λεία του καί νά δοξασθεῖ τό
ὄνομά του. Ἀμήν.

Στ. Ν. Σάκκος
(ἀπό λειτουργικά κηρύγματα)

ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015 17