Page 15 - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015
P. 15
τῆς διδασκαλίας καί ἡ μάστιγα τῆς φλυαρίας
φλυαρία. Κινούμενος ἀπό ὑ περη φά - ραίτητες προϋποθέσεις. Γι’ αὐτό ὁ
νεια καί ἀλα ζονεία, ἀλλο τριώ νε ται ἀδελ φό θεος Ἰά κωβος φιλό στοργα
ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖ ος «ὑ - προειδοποιεῖ καί μέ συναί σθηση τῆς
περηφάνοις ἀντιτάσ σε ται» (Πρμ 3, ποιμαντικῆς εὐθύνης του διακη ρύτ -
34). τει «μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε,
v Στήν προσπάθειά του νά βοη - ἀδελφοί μου». Δέν ἀπαγορεύει στόν
θή σει δῆθεν τούς ἄλλους, παραμελεῖ χριστιανό νά μεταφέρει αὐτά πού
συνήθως τήν προσωπική του πνευμα - ἄκουσε καί σέ ἄλλους. Θέλει, ὅμως,
τική καλ λιέργεια, καταντώντας ἕνας νά πατάξει τήν κακή συνήθεια πού
ὑποκρι τής γεμάτος ἐλαττώματα καί εἶχαν μερικοί ἰουδαΐ ζοντες, οἱ ὁποῖοι
ἐλ λείψεις. Ἰσχύει καί γι’ αὐτόν ὁ ἔ- ἤθελαν νά κάνουν τὸν διδάσκαλο σέ
λεγχος τοῦ Κυ ρίου·«ἔκ βαλε πρῶτον ὅλους καί σέ κάθε περίπτωση. Αὐ -
τὴν δοκόν ἐκ τοῦ ὀφθαλ μοῦ σου καὶ θαίρετα ἔσπευδαν νά καθοδηγήσουν
τότε διαβλέψεις ἐκ βαλεῖν τὸ κάρφος τούς ἄλλους ὡς πνευ ματικοί ὁδηγοί,
ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου» ἐνῶ οἱ ἴδιοι δέν ὑπο τάσσονταν σέ
(Μθ 7,3-5). Οἱ ἀδυναμίες καί οἱ πτώ - κανέναν, μιμούμενοι τήν συμπερι φο -
σεις του ἔχουν ἀντίκτυπο στούς ἀν- ρά τῶν φαρισαίων ἀπέναντι στόν
θρώπους πού τόν ἀκολουθοῦν, τούς Χριστό. Οἱ φαρισαῖοι εἶχαν τήν ἰδέα
σκανδαλίζουν καί γι’ αὐτό θά κρι θεῖ ὅτι οἱ ἴδιοι εἶναι τέλειοι (βλ. Λκ 18,
πιό αὐστηρά. 11) καί ἐπιχειροῦ σαν συνεχῶς νά
Ὁ διδάσκαλος τοῦ Εὐαγγελίου ὀ - «διορθώνουν» τόν Κύριο, νά τόν ἐ -
φείλει νά προηγεῖται τῶν ἄλλων στή λέγχουν, νά τοῦ κάνουν τόν δάσκα -
γνώση καί ἑπομένως ἔχει μεγα λύτε - λο.
ρη ὑποχρέωση νά συμμορ φώ νεται μέ Μέ αὐτή τήν φαρισαϊκή συμπερι -
τό θέλημα τοῦ Θεοῦ· «... ὁ γνοὺς τὸ φορά καί οἱ ἰουδαΐζοντες ἐνοχ λοῦ -
θέ λη μα τοῦ Κυρίου ἑαυτοῦ καὶ μὴ ἑ - σαν συνεχῶς τούς ἀποστόλους. Τούς
τοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέ - ἐμπό διζαν στήν διακονία τους. Ἔ -
λημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολ λάς...» φθα σαν καί νά τούς φυλακίσουν
(Λκ 12,47-48), προειδοποιεῖ ὁ Κύρι - ἀκό μη (βλ. Πρξ 21). Ὡς ἐπίσκοπος
ος. Τήν πιό πειστι κή διδαχή συνιστᾶ τῶν ἐξ ἰουδαίων χριστιανῶν ὁ ἀπό -
ἡ ἴδια ἡ ζωή τοῦ διδάσκοντος, ὁὁ - στολος Ἰάκωβος καυτηριάζει αὐτή
ποῖος ὀφείλει νά εἶναι ὁπωσδήποτε τήν τάση τῶν ἰουδαϊζόντων. Παράλ-
ἀγωνιζόμενος χρι στιανός. ληλα, ἐπι σημαίνοντας τή σοβα ρό τητα
Φαίνεται ὅτι στήν πρώτη ἐκ κλη - τοῦ δι δακτικοῦ ἔργου ἀποβλέ πει στό
σία εἶχαν ἐμφανισθεῖ κρούσματα ἀν - νά ἀπαλλάξει τήν Ἐκκλησία ἀπό μία
θρώπων πού μέ ἄκριτο ἐνθου σιασμό πιθανή θανατηφόρα παρεκτρο πή.
ἀναλάμ βα ναν τόν ρόλο τοῦ διδασκά -
λου καί καθο δηγητοῦ, χωρίς τίς ἀπα- Ὀβλίας
ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015 15
