Page 16 - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015

Ἀπό τόν ἄμβωνα τῆς Κυριακῆς

Κυριακή 4/1, πρό τῶν Φώτων ·
«φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου,
εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ» (Μρ1,3).
Ὁ ᾿Ιησοῦς εἶναι ὁ «ἐν ἀρχῇ Λόγος» (βλ. Ἰω 1,1)· γι᾿ αὐτόν τόν
Λόγο ἀκούγεται μία φωνή. Καί ἡ φωνή αὐτή εἶναι στήν ἔρημο,
δηλαδή σέ ἀκατοίκητη περιοχή, ὅπου δέν ὑπάρχουν οὔτε πόλεις οὔτε
χωριά οὔτε καί βοσκοτόπια. Μά γιατί στήν ἔρημο; ᾿Εδῶ εἶναι τό παρά -
δοξο. Τό νά φωνάζει κανείς μέσα στίς πόλεις καί στόν κόσμο εἶναι πολύ φυσιο λο -
γικό, ἀλλά νά φωνάζει στήν ἔρημο νά τόν ἀκούσουν οἱ ἄνθρωποι πού εἶναι στίς
πόλεις εἶναι παράδοξο! Κι ὅμως ὁ ᾿Ιωάννης στήν ἔρημο πηγαίνει νά φωνάξει. Κι ἡ
φωνή του ἀκούγεται ἀπό τήν ἔρημο, λές και ἔχει ἕναν πομπό ἤ ἕνα μεγάφωνο. Τότε
αὐτά δέν ὑπῆρχαν καί ὅμως ὁ ᾿Ιωάννης ἀνακάλυψε ἕναν πομπό. Καί τέτοιος πομπός
ἦταν ἡ ζωή του. ῾Η ζωή, ἡ κατοικία, ἡ ἐνδυμασία, ἡ διατροφή του ἦταν πράγματα πού
ἀπό τήν ἔρημο ἀκούσθηκαν σ᾿ ὅλη τήν ᾿Ιουδαία καί σ᾽ ὅλη τήν Παλαιστίνη. ῾Η μορφή
του καί ὁ τρόπος ζωῆς του σόκαρε. Γι᾽ αὐτό ἔγινε θέμα συζήτησης: Στήν ἔρημο πέρα
ἀπό τόν ᾿Ιορδάνη ὑπάρχει ἕνας παράδοξος ἄνθρωπος, ἕνα παράξενο φαινόμενο,
ἕνας πού εἶναι σάν ἀγρίμι καί φωνάζει καί διδάσκει. Ἔτσι ἀντί νά πάει ὁ ᾿Ιωάννης
στίς πόλεις, ἄδειαζαν οἱ πόλεις καί τά χωριά γιά νά πᾶνε νά δοῦν καί νά ἀκού σουν
τόν παράξενο προφήτη. Τό πρῶτο σημεῖο ἐπαφῆς του μέ τόν λαό, λοιπόν, ἦταν ἡ
παρουσία του, ἡ ζωή του μέ τά χαρακτηριστικά της. Μετά ὁ λόγος του, τό κήρυγμά
του καί ἀμέσως μετά τό βάπτισμα.

Κυριακή 11/1, μετά τά Φῶτα
«ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Μθ 4,17).
Τί θά πεῖ βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Ὅ,τι ἐπιθυμεῖ καί λαχταράει
ὁ ἄνθρωπος, ὡραῖο, πλούσιο, θαυμαστό, μεγαλειῶδες σέ ἀ -
προσμέτρητο ὕψος καί σέ ἀπερίγραπτο μεγαλεῖο! Ὁ Θεός μέ
τή βασιλεία πού προετοίμασε προαιώνια ἀνταποκρίνεται σ᾽ αὐτήν
ἀκριβῶς τή λαχτάρα καί τήν ἐπιθυμία πού ὁ ἴδιος ἔβαλε στήν καρ -
διά τοῦ ἀνθρώπου. Κι ὅμως, στήν πράξη δέν ἔχουμε οἱ περισσότεροι σχέση μέ τή
βασιλεία αὐτή. Ἐνῶ τή θέλουμε, τή λαχταροῦμε, δέν βαδίζουμε σωστά
γιά νά τήν ἀποκτήσουμε. Γιατί; Διότι γιά νά γίνει ἡ βασιλεία τοῦ Χρι -
στοῦ δική μας, πρέπει νά γίνει δικός μας ὁ Χριστός. Καί γιά νά γί -
νει ὁ Χριστός δικός μας, χρειάζεται τό εὐαγγέλιό του νά γίνει τό
εὐαγγέλιό μας, ἡ Ἐκκλησία του ἡ Ἐκκλησία μας, τό θέλημά του δι -
κό μας θέλημα, ἡ ζωή του ζωή μας. Καί σ᾽ αὐτό μᾶς βοηθάει ὁ ἴδιος
ὁ Κύριος. Φλογίζει τήν καρδιά μας γιά νά τόν ἀγαπήσουμε, μᾶς ση -
κώνει ὅταν πέφτουμε, μᾶς καθαρίζει ὅταν λερώνουμε καί μᾶς θε -
ραπεύει ὅταν τραυματιζόμαστε. Μᾶς προσκαλεῖ καί μᾶς πε ριμένει
νά πᾶμε κοντά του νά μᾶς ἀναπαύσει. Ἀλλά οἱ ἐντολές τοῦ Κυρίου

16 ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015