Page 22 - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015
P. 22
Φοιτητική (ἱστο)σελίδ@
Διψᾶμε γιά οὐρανό!
- Θέλω νά κοιτάζω συνέχεια αὐτό ναμίες, τίς ἐλλείψεις μου… Νόμιζα ὅτι
τόν ὑπέροχο οὐρανό!!! κάθε ἄσχημο συναίσθημα πού πάγωνε
- Ἔχεις ἀνεβεῖ ποτέ σέ ἀεροπλάνο; τήν ψυχή μου θά τό ἔλειωνε ἡ ζεστασιά
- Ὄχι. τοῦ ἥλιου, μιά καί ἐκεῖ ψηλά εἴμαστε λί -
- Ἐκεῖ πραγματικά εἶσαι στόν οὐ ρα - γο πιό κοντά του. Ἀλλά τά πράγματα ἦρ -
νό! Αἰσθάνεσαι σάν νά ἀγγίζεις τά σύν- θαν πολύ διαφορετικά.
νεφα, σάν νά κόβεις στά δύο τό ἀπέ - - Θά ἦταν πολύ δύσκολο γιά σένα νά
ραντο γαλάζιο του οὐρανοῦ, σάν νά περ- δεῖς νά γκρεμίζονται ὅλα αὐτά τά ὄμορ -
πατᾶς στήν παγωνιά τῆς ἐξωτερικῆς ἀ - φα ὄνειρα, καί... «νά προσγειώνεσαι
τμόσφαιρας… ἀνώμαλα», ἔτσι δέν εἶναι;
- Ἄχ, ζηλεύω. Καί νά σοῦ πῶ κάτι; - Νά σοῦ πῶ... ὄχι ἀκριβῶς ἔτσι. Ἤ
Θέλω νά γίνω ἀεροσυνοδός. Διψάω γιά μᾶλλον ἦταν ἔτσι στήν ἀρχή, ἀλλά με -
τόν ἀτέλειωτο οὐρανό! τά...
- Δέν τό πιστεύω… Κι ἐγώ, ὅταν ἤ - - Γιατί, τί ἔγινε μετά;
μουν στήν ἡλικία σου, τά ἴδια σκεφτό- - Μετά... βρῆκα ἄλλα φτερά γιά νά
μουν. Ἦταν μία ἀπό τίς ἐπιθυμίες μου... «πετάξω» πιό κοντά σ᾽ ἕναν ἄλλο Ἥλιο,
- Ἀλήθεια; Δέν εἶναι φοβερό νά σέ σ᾽ ἕναν ἄλλο Οὐρανό!!!
ρωτᾶνε «Τί δουλειά κάνεις;» καί νά ἀ - - Ἄν σοῦ πῶ ὅτι καταλαβαίνω θά εἶ -
παντᾶς «Πετάω»; Θέλω κι ἐγώ νά πετάω ναι ψέμα!!!
στόν οὐρανό, νά βρίσκομαι στά σύννε - - Μά φυσικά, πῶς νά καταλάβεις;
φα, θέλω νά βρίσκομαι ψηλά καί ὄχι Θά σοῦ ἐξηγήσω ὅμως ἄν ἔχεις τήν ὑπο-
στά χαμηλά, στά γήινα, στά μικρά. Ἐσύ μονή νά μ᾽ ἀκούσεις.
γιατί δέν ἔγινες τελικά; - Ὄχι μόνο τήν ὑπομονή ἀλλά καί τήν
- Γιατί εἶναι πολύ διαφορετικά τά περιέργεια πιά...
ὄνειρα ἀπό τή σκληρή πραγματικότητα - Ἀεροσυνοδός γιά λόγους ὑγείας δέν
τῆς ζωῆς. Κι ἐγώ, ὅπως κι ἐσύ, δέν ἤθελα μποροῦσα νά γίνω κι αὐτό μέ πίκρανε
τά μικρά καί τά γήινα. Νόμιζα ὅτι ἄν πε- πολύ... Στήν περιπέτεια ὅμως αὐτή τῆς
τοῦσα, θά βούλιαζα μέσα σέ ἕνα ἁ πα λό ὑγείας μου γνώρισα αὐτόν τόν ἄλλο Οὐ -
σύννεφο καί θά ἀπέφευγα τή σκληρό- ρανό πού σοῦ εἶπα, καί ἀπέκτησα τά
τητα τῆς ζωῆς… Νόμιζα ὅτι θά βίωνα τή φτερά πού μοῦ χρειάζονταν γιά νά τόν
γλυκειά ἐλευθερία τοῦ ἀπέραντου γαλά- πλησιάσω. Δίπλα μου στό νοσοκομεῖο
ζιου, πού θά ἔδιωχνε τά πάθη, τίς ἀδυ- μία μικρή, δεκαπέντε δεκαέξι χρονῶν
22 ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015
