Page 17 - 2021

στιανικούς πληθυσμούς καί στήν ἀγχόνη γίνεται στενό τε ρος, οἱ πολιορ κημένοι
τόν ἡγούμενο τῆς Πανα γίας Δοβρᾶ Γε - πραγματο ποι οῦν ἔξοδο.
ράσιμο, τόν ὁποῖο κρέ μασε στήν πλα τεία Σ’ ἐκείνη τήν κοσμοχαλασιά, 22 Ἀ -
Ὡρολογίου τῆς Βέ ροι ας. πρι λίου 1822, μανάδες σφίγγουν τά παι -
Ὁ Ἐμπού Λουμπούτ καρφώνει στή διά στήν ἀγκαλιά τους καί νεαρές κοπέ -
συνέχεια τό μάτι του στή Νάουσα κι ἀνα- λες τρέχουν πανικοβλημένες πρός τό
λαμβάνει ὁ ἴδιος τήν ἐπίθεση ἐναν τίον ρέμα τῆς Ἀράπιτσας μήπως καί γλυ τώ -
της. Τήν πόλη ὑπερασπίζουν 4.000- σουν. Ἐκεῖ κορυφώνεται τό με γα λεῖο τῆς
5.000 ἐπαναστάτες Ναουσαῖοι. Τούς ζη - ἀσκλάβωτης ψυχῆς τῆς Ναου σαίας γυ -
τᾶ νά καταθέσουν τά ὅπλα, «ἵνα τύχουν ναίκας. Μόλις ἀντιλαμ βάνον ται ὅτι ὁ ἐ -

συγγνώμης». Στήν ἄρνησή τους ἡ πόλη χθρός τίς ἔχει ζώσει, πέ φτουν στ’ ἀ φρι -
πολιορ κεῖται γιά δύο μῆνες. σμένα καταρρακτώδη νερά τῆς Ἀ ρά πι -

Ξημερώνει ἡ ἀ ποφράδα μέρα 18 η τσας. Προτιμοῦν τόν ἡρωικό, ἀξιο πρεπῆ
Ἀπριλίου. Οἱ Τοῦρκοι καταφέρνουν νά θά νατο παρά μιά ζωή ἐξευτελι στική μέσα
μποῦν στή Νά ου σα ἀπό τήν πύλη τοῦ στήν ἀτίμωση καί τή δουλο πρέπεια, κατά
τείχους μπροστά ἀπό τόν ναό τοῦ Ἁ γί ου τόν Σπυρί δωνα Τρικούπη. Ἕνα νέο Ζά -
Γεωργίου. Χυ μοῦν σάν πεινα σμένες ὕαι - λογγο ἀ να σταίνεται. Μ’ ἀτίμητο μαρτυ -
νες κι ἡ Νά ουσα γιά ἕξι μέρες πα ραδί - ρικό στε φάνι στολίζονται.
νεται στό ἔλεος μιᾶς ἀπίστευτης βαρ - Κυριακή τοῦ Θωμᾶ, 26 Ἀπριλίου, ὁ
βαρότητας. στρατάρχης διατάσσει νά θανατωθοῦν
«Καθώς αἰφνιδιαστικά καί ἀναπάν - στήν περιοχή Κιόσκι τῆς Νάουσας οἱ
τεχα ὅρμησαν οἱ ἐχθροί, φάνηκε πώς γιά ἄντρες ἀπό 15 ὥς 65 χρονῶν. Οἱ δήμιοι
τή Νάουσα ἄνοιξαν ὅλες μαζί οἱ πύ λες ἀποκεφαλίζουν τούς χριστιανούς πού
τῆς κόλασης καί ξερνοῦσαν θα νατικό... ἀρνοῦνται νά ἐξισλαμισθοῦν καί μέ νουν

Τό γιαταγάνι ἀδιάκριτα θέρι ζε ἄγρια, βάρ - ἀκλόνητοι στήν ὀρθόδοξη πίστη. Τό αἷμα

βαρα, σαδιστικά», περιγράφει τό δρά μα τους ρέει ἄφθονο. Τά πλα τά νια, πού σώ -
τῶν κατοίκων ἡ ἀεί μνηστη ἱστο ρικός ζονται μέχρι σήμερα, προ ξενοῦν φρί κη
Ἀθηνᾶ Τζινί κου στό πόνημά της «Ἡ Μα - στόν καθένα, κάθε φορά πού ἀνα λο -
κε δόνισσα στό θρύ λο καί στήν ἱστο ρία». γίζεται πώς ἀπό τά κλαδιά τους κρεμά -
Τρανό ἀμυντήριο ἀποδεικνύεται ὁ στηκαν ἑκατοντάδες χρι στιανοί. Οἱ ἀπο -
πύργος τοῦ Ζαφειράκη στά νοτιοδυ τι κά κεφαλισμοί σταματοῦν μόνον, ὅταν οἱ
τῆς πόλης. Ἀμύνονται γιά τρεῖς μέ ρες ὁ Τοῦρκοι θωροῦν νά ξε τυλίγεται μπροστά
Ζαφειράκης καί ὁ γιός τοῦ γερο-Κα ρα - τους κάτι μονα δικό. Ἔκ πληκτοι βλέπουν
τάσου Γιάννης μέ τά 500 παλ λη κάρια νά περπα τάει τό ἀ παγ χονισμένο σῶμα
τους. Εἶναι ἐκπληκτικό νά βλέπει κανείς τοῦ ράφτη Νίκου Κοκοβίτη, πού λίγο
τίς ἄφοβες Nαουσαῖες, νηστι κές, διψα - πρίν ὁμολόγησε πίστη στόν Χριστό. Τό
σμένες, ἄυπνες, νά τροφοδο τοῦν διαρ - ἀκέ φαλο σῶμα του ὑπερπηδᾶ κι ἕνα μι -
κῶς μέ βόλια τούς πολε μιστές. Ἀνάμεσά κρό αὐλάκι. Μόλις ὅμως ἕνας Ἀλβα νός
τους πρωτοστατεῖ ἡ λε βέντισσα Ζαφει - τό ἄγγιξε, ἀμέσως ἔπεσε κάτω. Οἱ ὀθω-
ράκαινα. Μέ τήν ἀντί στασή τους διευκο - μανοί θεωροῦν τό γεγονός θαῦμα, γι’ αὐ -
λύνουν τή φυγή πολ λῶν χριστια νῶν. Ὅ - τό ὁ αἱμοσταγής πασάς δια τάσσει νά

ταν ὅμως ὁ ἀπο κλεισμός τοῦ πύργου παύ σουν οἱ σφαγές. Τή μνήμη τῶν 1.241
ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2021 57