Page 25 - Layout 1

σαν μέσα στήν κοινωνία καί μέσα στή ζω ή. του.
Ἄκουσέ το, λοιπόν, καί νά τελειώνουμε μιά - Καλά, πολύ καλά, στρωμένο εἶ ναι τό
γιά πάντα μ’ αὐτό: Ἄν δέν ἔφερνε ὁ Θεός παλληκάρι μου, ἀπάντησε εὐ χαριστημένη
στόν δρόμο μου αὐτά τά παιδιά, καί ἐγώ θά μέ τό ἐνδιαφέρον τῆς φίλης της.
ἤμουν σάν τόν Ἀντώνη καί σάν τόν Ἀχιλλέα Χαμήλωσε τή φωνή της ἡ Ἀντιγόνη γιά
καί ἴσως καί χειρότερα. Κατάλαβες, μαμάκα νά μήν ἐνοχλεῖ τό παιδί της πού διάβαζε.
μου; Χάρη χρωστᾶς σ’ αὐτά! Ἄντε τώ ρα, Εἶπαν πολλά μέ τή Γεωργία καί ζεστάθηκε
ἄσε με νά διαβάσω, τελείωσε μαλακώνον- ἡ καρδιά της. Εἶναι μεγάλο πράγμα οἱ φίλοι
τας ὅσο μποροῦσε τή φωνή του ὁ Μίλτος. νά σ’ ἀγαποῦν καί νά νοιάζονται γιά σένα.
- Ποτέ δέν μποροῦσες νά γίνεις σάν τόν - Ὅλα καλά, Ἀντιγόνη, ὅμως μετά τίς
Ἀντώνη καί σάν τόν Ἀχιλλέα, ἀ πάντησε πει- ἐξετάσεις πρέπει νά στείλεις τόν Μίλτο σέ
σμωμένη ἡ Ἀντιγόνη. Ἡ ἀγωγή πού σοῦ δώ- κανένα νησί διακοπές νά ξεκόψει κανένα
σαμε σέ φύλαξε καί ὄχι τά... κατηχη τό που- μήνα ἀπ’ αὐτούς...
λα! - Ἀπό ποιούς; ὕψωσε τή φωνή της ἡ Ἀν -
Ἄνοιξε τό συρτάρι τοῦ γραφείου του ὁ τιγόνη.
Μίλτος καί ἔβγαλε ἀπό μέσα ἕνα χονδρό τε- - Ἀπό τίς καινούργιες του παρέες, βρέ
τράδιο. Ἀντιγόνη μου! Ὅσο εἶναι καιρός, μήν τόν
- Εἶναι τό ἡμερολόγιό μου, τῆς εἶπε σο- μπλέξουν πουθενά, εἶπε συνωμοτικά ἡ Γε -
βαρός. Ἐδῶ θά διαβάσεις πώς γιά ἕνα διά- ωρ γία.
στημα ἔκανα ὅ,τι ἔκανε ὁ Ἀντώνης καί ὁ - Εἶναι μήπως κλέφτες; ρώτησε τάχα
Ἀχιλλέας. Μέχρι καί χασίς, μαμά, κάπνιζα. ἀνήσυχα ἡ Ἀντιγόνη. Μήπως εἶναι ναρκο-
Οὔτε ἐσύ οὔτε ὁ μπαμπάς τό πῆρε εἴδηση,
γιατί ἡ τυ φλή ἀγάπη σας μοῦ εἶχε τυφλή ἐμ - μανεῖς, μήπως εἶναι παλιάνθρωποι; Σέ τί νά
τόν μπλέξουνε, Γεωργία μου;
πιστοσύνη. Τά χρήματα τά πολλά πού μοῦ
δίνατε τραβοῦσαν γύρω μου τούς «Ἀντώνη- Τά ᾽χασε ἡ Γεωργία καί γιά μιά στιγμή
δες». Καί ἐγώ μεθυσμένος ἀπό τήν ἀποδοχή ἡ Ἀντιγόνη νόμισε πώς ἔκλεισε καί τό τηλέ-
πού εἶχα στίς παρέες τους θά ἔφτανα ὥς τόν φωνο.
πάτο. - Νά, βρέ Ἀντιγόνη, μέ συγχωρεῖς, ἀλλά
Διάβασε, μαμά, συνέχισε δακρυσμένος ἐπειδή ἕναν τόν ἔχεις, εἶπα μή σοῦ τόν φᾶνε
ὁ Μίλτος, διάβασε καί δές μέ πόσο θαυμα- οἱ «παπάδες», κατάλαβες;
στό τρόπο μ’ ἔσωσε ὁ Θε ός. Καί τότε εἶμαι - Κατάλαβα, Γεωργία μου, κατάλαβα,
σίγουρος πώς ὄχι ἁ πλῶς δέν θά σέ στενο - εἶπε ἡ Ἀντιγόνη καί δίχως νά τό καταλάβει
χω ρεῖ ἡ παρέα μου μέ τά παιδιά αὐτά, ἀλλά ἔκλεισε τό τηλέφωνο.
θά σέ χαροποιεῖ τόσο ὥστε νά τά εὐγνωμο- Εἶδε τόν Μίλτο νά τήν κοιτάζει χαμογε-
νεῖς. λώντας. Τό ὄμορφο πρόσωπό του, τώρα τό
Πῆρε στά χέρια της τό ἡμερολόγιο τοῦ ἔβλεπε, γινόταν ἀκόμα πιό ὄμορφο γιατί
παιδιοῦ της ἡ Ἀντιγόνη, μά δέν τό ἄνοιξε. ἦταν χαριτωμένο.
- Δέν ἤξερα, παιδί μου, δέν μποροῦσα - Τί νά σοῦ κάνω μαμά; Ἁπλῶς σέ συμ-
νά φανταστῶ, εἶπε μέ τρεμάμενη φωνή. βουλεύω νά ...προσέχεις τίς παρέες σου! εἶ -
Τό τηλέφωνο πού κτύπησε τούς ἔβγαλε πε πειράζοντάς την καί μέσα του μυστικά
καί τούς δυό ἀπό τή δύσκολη θέση. εὐχαρίστησε τόν Θεό γιά τήν πρώτη ὑπό-
- Ἔλα, Ἀντιγόνη, ἀκούστηκε ζω ηρή ἡ θεση πού κέρδισε.
φωνή τῆς Γεωργίας μέσα ἀπό τό ἀκουστικό,
πῆρα νά δῶ πῶς πάει τό διάβασμα τοῦ Μίλ- Ἑλένη Βασιλείου

ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΜΑΪΟΣ 2015 153