Εἶναι τό μήνυμα τοῦ μήνα καί ὅλου τοῦ χρόνου καί τῆς ζωῆς μας ὅλης, ἀφοῦ σέ ὅλη μας τή ζωή εἶναι μαζί μας ὁ ἀναστημένος Κύριος. Τό ὑποσχέθηκε τό ἀψευδές στόμα του·«Καί ἰδού ἐγώ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Μθ 28,20). Ἡ ὑπόσχεση ἀπευθύνεται στούς τότε μαθητές του, τούς συγκεντρωμένους στό ὄρος τῆς Γαλιλαίας, ἀλλά καί στούς πιστούς του ἀνά τούς αἰῶνες. Εἴμαστε κι ἐμεῖς, οἱ χριστιανοί τοῦ σήμερα, ἀποδέκτες τῆς ὑπόσχεσης τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ. Πῶς, λοιπόν, τήν εἰσπράττουμε; Τί νόημα ἔχει γιά μᾶς;
  Κάθε ἀνθρώπινη ὑπόσχεση, καί τοῦ πιό σπουδαίου καί εὐυπόληπτου ἀνθρώπου, ἔχει ἀμφίβολη τήν ἐκπλήρωσή της. Συχνά οἱ ἄνθρωποι δέν θέλουν ἤ δέν μποροῦν νά ἐκπληρώσουν ὅ,τι ὑποσχέθηκαν. Δέν συμβαίνει ὅμως τό ἴδιο μέ τίς ὑποσχέσεις, τίς «ἐπαγγελίες», τοῦ πανάγαθου καί παντοδύναμου Θεοῦ. Αὐτές ἔχουν βέβαιη τήν ἐκπλήρωση, ὅπως μαρτυρεῖ ἡ ἱστορία. Εἶναι μεγάλο τό κόστος ἀλλά καί τό κέρδος τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ. Παράδειγμα ἡ ὑπόσχεση γιά τή λύτρωση τοῦ πεσμένου ἀνθρώπου: Κόστισε τήν ἐνανθρώπηση καί τή θυσία τοῦ Θεανθρώπου. Ἀλλά πόσο τό κέρδος γιά μᾶς!Ὁ Θεός ἔγινε ὁ Ἰησοῦς, ὁ προσωπικός μας λυτρωτής, πού διαλύει τῆς καρδιᾶς μας τή μεγάλη θλίψη· ἔγινε ἐπίσης ὁ Ἐμμανουήλ, ὁ μεθ᾿ ἡμῶν Θεός, ὁ παντοτινός μας σύντροφος, πού καταλύει τῆς ζωῆς μας τήν ἀφόρητη πλήξη. Αὐτό ἀκριβῶς ἐπικυρώνει ἡ ὑπόσχεσή του «μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι».
  Εὐεργετημένη ἡ Ἐκκλησία ἀπό τό κέρδος τῆς θεϊκῆς ὑπόσχεσης ἀναφωνεῖ μέ τό στόμα τοῦ ὑμνωδοῦ της: «Ὤ θείας, ὤ φίλης, ὤ γλυκυτάτης σου φωνῆς! Μεθ᾿ ἡμῶν ἀψευδῶς γάρ ἐπηγγείλω ἔσεσθαι μέχρι τερμάτων αἰῶνος, Χριστέ». Καί κατέχει αὐτή τήν ὑπόσχεση ὡς «ἄγκυραν ἐλπίδος», κτῆμα πολύτιμο, πηγή ἀστείρευτης εὐφροσύνης. Μακάριοι ὅσοι μέ ἐμπιστοσύνη ἀποδέχονται τήν ἐπαγγελία τοῦ ἀναστημένου Κυρίου. Ὅταν γύρω τους σφυρίζουν οἱ ἄνεμοι τῶν πειρασμῶν, ὅταν ὑψώνονται ἀπειλητικά τά κύματα τῆς θάλασσας τοῦ βίου, αὐτοί ρίχνουν τήν ἄγκυρα τῆς ἐλπίδος κι εὐθύς γίνεται γαλήνη μεγάλη. Ἡ ὑπόσχεση τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ καταπραΰνει τά δεινά καί γιατρεύει τά βάσανα, ἐνδυναμώνει στίς ἀσθένειες καί ἀνακουφίζει στίς στενοχώριες.
  Ἀλλά πῶς θά κάνουμε κτῆμα μας ὅλα αὐτά τά θαυμάσια καί ποθητά; Ἡ βίωσή τους στήν προσωπική μας ζωή προϋποθέτει τή συγκατάθεσή μας στήν ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ μέ τή δική μας ὑπόσχεση. Συγκατατεθήκαμε ὅλοι κατά τή βάπτισή μας, ὅταν διά τοῦ ἀναδόχου μας ἤ προσωπικά ὑποσχεθήκαμε: «Συντάσσομαι τῷ Χριστῷ». Ἐκείνη ἡ ὑπόσχεση πρέπει νά ἐνεργοποιεῖται καί νά ἀνανεώνεται καθημερινά. Αὐτό σημαίνει, διδάσκει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὅτι θά βλέπουμε τόν ἀναστημένο Χριστό παρόντα σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας. Πῶς; Μέ τά μάτια τῆς πίστεως. Αὐτή ἡ θέα μᾶς προσπορίζει τά μεγάλα ἀγαθά: ἐξουδετερώνει κάθε ἁμαρτία, γκρεμίζει κάθε πονηρό πάθος, διώχνει κάθε κακό. Εἶναι ἀκόμη «πάσης ἀρετῆς ποιητική, καθαρότητος καί ἀπαθείας γεννητική, ζωῆς αἰωνίου καί βασιλείας ἀπεράντου παρεκτική». Ἀναστημένε μας Κύριε, χάρισε καί σέ μᾶς τή βεβαιότητα τῆς ἀδιάκοπης παρουσίας σου, αὐτῆς τῆς ὑπέροχης ἐπαγγελίας σου! Ἀμήν.