Μία ἀξιόλογη ἑορταστική ἐκδήλωση πραγματοποίησαν οἱ νέοι θεολόγοι τῆς Ἀδελφότητάς μας γιά τή μνήμη τῶν ἁ­γίων Τριῶν Ἱεραρχῶν στήν κεντρική μας αἴθουσα.
  Μέ παλμό οἱ φοιτητικές χορωδίες τοῦ «Λύχνου» καί τῆς «Χριστια­νικῆς Ἐλ­πίδος» ἀπέδωσαν τρα­­γούδια ἀφιερωμένα στούς τρεῖς μεγάλους ἁγίους καί ἄλλα ἐπίκαιρα. Ἔτσι μᾶς προετοίμασαν γιά τό θέμα πού θά ἀκολουθοῦσε.
  Στή συνέχεια οἱ θεολόγοι ζωντάνεψαν μπροστά μας τούς Τρεῖς Ἱε­ράρχες μέσα ἀπό τά ἔργα καί τή δράση τους καί μ’ ἕναν διαδραστικό τρόπο μᾶς μετέφεραν τό πνεῦμα καί τή διδασκαλία τους σ’ ἕνα καυτό θέ­μα, ἐπίκαιρο, διαχρονικό καί πολυσυζητημένο, τό θέμα τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης. Παρακολουθήσα­με μέ πολύ ἐν­διαφέρον πῶς οἱ Πατέρες δίνουν πρακτικές λύσεις στό θέμα αὐτό, γιατί ἦταν ἄνθρωποι προ­σφο­ρᾶς καί θυσίας. Τά κείμενα τῶν Πατέρων ἦταν διανθισμένα μέ ὑπέ­ροχους ὕμνους ἀ­πό τή βυζαντινή χορωδία τοῦ «Λύχνου». Ζήσαμε πρα­γ­ματικά μιά μυ­στα­γωγία.
  Στό δεύτερο μέρος τῆς γιορτῆς, ὅ­πως ἔχει καθιερωθεῖ τά τελευταῖα χρόνια, τό Διοικητικό Συμβούλιο τι­μᾶ μέλη τῶν παλαιῶν Διοικητικῶν Συμβουλίων ἤ ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι προ­σέφεραν μεγάλες ὑπηρεσίες στήν Ἀ­δελφότητα.
  Τό πρόσωπο πού τιμήθηκε φέ­τος εἶναι ὁ κ. Γεώργιος Μαρούδας, ὁ ὁποῖ­ος ὑπηρέτησε ἀκούραστα τήν Ἀδελφότητα γιά περισσότερο ἀπό τρι­άντα χρόνια καί τή διακόνησε μέ ἱερότητα ὡς ταμίας καί διαχειριστής. Ὡς μέ­λος τοῦ Δ.Σ. τῆς Ἀδελφότητας ἀνέλα­βε τήν ἐπίβλεψη καί τήν ἀ­πο­περά­τω­ση δύο σπουδαίων ἔρ­γων, τά ὁποῖα σήμερα ὅλοι χαιρόμαστε καί ἀπολαμβάνουμε: τό χτίσιμο τοῦ πνευματικοῦ νεανικοῦ κέντρου «Δη­­μη­τρού­λειο» καί τήν ἀνακαίνιση τῆς κεντρικῆς αἴ­θου­σας, καθώς καί τοῦ νέου ἐ­ντευ­­κτηρίου.
Ὑπῆρξε ἄνθρωπος προσφορᾶς καί θυσίας. Μέ τή συμπαράσταση τῆς κα­λῆς του συζύγου Οὐρανίας, πού ἀγόγγυστα ὑπέμεινε τήν πολύ­ωρη ἀπουσία του ἀπό τήν πολύτεκνη οἰκογένειά τους, μπόρεσε νά ἐπιδοθεῖ, χωρίς νά λογαριάζει κόπο καί μόχθο, στά ἔργα τοῦ Θεοῦ.
  Τήν ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ κ. Γ. Μα­ρού­δας μιλώντας γιά τά βιώματά του μέσα στήν Ἀδελφότητα καί πῶς μέσα σ’ αὐτήν ἔμαθε νά μελετᾶ καί ν’ ἀγαπᾶ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἔνθερμη ἡ προ­τρο­πή του ν’ ἀγαποῦμε ὅλοι θυσιαστικά καί ἀνυπόκριτα τόν Χριστό καί τήν Ἐκ­κλησία Του, καί ἡ εὐχή ὁ Θεός νά ἀνα­δείξει ἄξιους συνεχιστές καί ἐργάτες στό δικό Του ἔργο.