Ρίχνω μιά ματιά ἀπ’ τό παράθυρό μου. Χειμώνας καί ἡ φύση γύρω μου μοιά­ζει ναρκωμένη ἀπ᾽ τό παγερό κρύο. Τό ἔδαφος χωρίς τό ἀκριβό στολίδι του, τά λουλούδια, καί τά δέντρα ἀπο­γυ­μνω­μέ­να. Τά κλαδιά τους ντυμένα μέ τό κα­φεγκρί­ζο χρῶμα, γυμνά ἀλλά ἀγέρω­χα ἀντιστέκονται στούς βοριάδες. Στό γει­το­νικό περιβόλι ὁ γεωργός ἀφαιρεῖ τά κλαδιά τῶν δένδρων καί τά ἀφήνει σάν ἀκρωτηριασμένα. Μελαγχολικό τό το­πίο, ἀλλά ἔτσι ἑτοιμάζεται... ἡ Ἄνοιξη!
  Αὐτή ἡ ἀφαίρεση τῶν κλάδων τῶν δένδρων, τό κλάδεμα, ἀποτελεῖ ἀναγκαία καλλιεργητική φροντίδα κατά τή χειμερινή περίοδο. Ἄν ἕνα καρποφόρο δέ­ντρο δέν κλαδευτεῖ, θά καρπίσει ἐ­λά­χι­στα, καί οἱ καρποί του θά εἶναι καχε­κτικοί. Παρόλο πού εἶναι γυμνά τά κλα­διά τῶν δένδρων, φέρνουν μέσα τους ζω­ή. «Κυοφοροῦν» τά φύλλα καί τά ἄν­θη τῆς ἑ­πό­μενης χρονιᾶς, σέ «λαν­θά­νου­σα» κα­τά­­σταση. Ἀλλά γιά νά ἔρθει ἡ ὥρα τῶν καρ­πῶν, πρέπει νά προηγηθεῖ ἡ ἐ­ξυ­γί­αν­ση καί ἐνδυνάμωση τοῦ δένδρου. Τό κλάδε­μα ἀφαιρεῖ τήν περίσσεια βλάστηση. Ἔ­τσι ἐπιτυγχάνεται ὁ καλύτερος ἀερισμός καί φωτισμός τοῦ φυλ­λώματος, ὥ­στε νά μπορεῖ τό δέντρο νά θρέψει στή συνέχεια τούς καρπούς πού θά προκύψουν.
Βέβαια τό κλάδεμα δημιουργεῖ καί «πληγές» στούς ἐναπομείναντες κλάδους. Αὐτές μάλιστα ἀποτελοῦν, ὅ­πως καί στόν ἄνθρωπο, εἰσόδους παθογόνων μικροοργανισμῶν, πού μπο­ροῦν νά προκαλέσουν σοβαρές ἀσθένειες. Ὡ­στόσο, εἶναι τόσο ἀναγκαῖο τό κλάδεμα, ὥστε δέν λαμβάνεται ὑπ᾽ ὄψιν τό «πλήγωμα» καί οἱ κίνδυνοι πού τό συνοδεύ­ουν. Ἐπιπλέον λαμβάνονται μέτρα καί οἱ «πληγές» καλύπτονται μέ εἰδικά σκευ­­άσματα.
  Ἐξακολουθῶ νά παρατηρῶ τόν ἀ­γρότη, πού ὑπομονετικά καί μέ περίσκε­ψη ἀφαιρεῖ καί ἀφαιρεῖ κλαδιά ἀπ᾽  τά δέ­ντρα του, ἐπουλώνει ἐπί τόπου τίς «πληγές» μέ τό εἰδικό σκεύασμα, καί περιμένει κι ἐλπίζει νά δεῖ φύλλα, ἄνθη καί καρπούς σέ λίγους μῆνες. Κι ἀναλογίζομαι: Ψυχή μου, πολλές φορές ζεῖς ἕνα «κλάδεμα» μέσα σου, καί σέ κάθε ἀφαίρεση τῶν δικῶν σου, τῶν δεδομένων σου, τῶν κεκτημένων σου πονᾶς, γεμίζεις ἐρωτηματικά, ζεῖς ἔντονα τόν κίνδυνο νά μολυνθεῖς ἀπό τά παθογόνα τῆς ὀλιγοπι­στίας, τοῦ γογγυσμοῦ, τῆς ἀπογοήτευσης. Ἀλλά, γιά δές! Αὐτός πού ἐπιτρέπει τό «κλάδεμά» σου, ἀμέσως καλύπτει τίς «πληγές». Ἀφαιρεῖ τά ἄρρωστα τμήματα, σοῦ δίνει τήν εὐκαιρία ἐξυγίανσης καί ἐν­δυνάμωσης, ὥστε νά ἔρθει ἡ πνευματική καρποφορία. Γι’ αὐτό, ψυχή μου, δέξου μέ δοξολογία τό «κλάδεμα» ἀπ᾽ τόν μεγάλο Γεωργό τῶν ψυχῶν· θά εἶναι εὐερ­γε­τικό καί καρποφόρο.

Γεωπόνος

"Ἀπολύτρωσις"

Τεῡχος Μαρτίου 2025