Ἀποτεφρωτήριο Ἀλεξάνδρειας Ἠμαθίας
(θέσεις τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας)
  Μέ ἀφορμή τήν ἀπόφαση τῆς Περιφέρειας Κεντρικῆς Μακεδονίας νά ἱδρυθεῖ ἀποτεφρωτήριο στήν περιοχή τῆς Ἀλεξάνδρειας Ἠμαθίας, ὁ σεβασμιώτατος μη­τροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων ἐξέδωσε ἐγκύκλιο σημείωμα. Σ’ αὐτό ὑπεν­θυμίζει τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας σχετικά μέ τήν καύση τῶν νεκρῶν, ὅπως διατυπώθηκαν στήν Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τήν 29η Ὀκτωβρίου 2014. Παραθέτουμε κάποια ἀποσπάσματα ἀπό τό ἐνδιαφέρον ση­μεί­ωμα τοῦ Σεβασμιωτάτου.
  «Γιά τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἡ ἐπιθυμία ἑνός ἀνθρώπου νά ἀποδοθῇ τό σῶμα του πρός καῦσιν μετά τόν θάνατό του συνιστᾶ τήν ἔσχατη ἄρνηση πρός τόν Χριστό, πού ἦλθε νά ἁγιάσῃ τό ἐν ἡμῖν συναμφότερον, τό σῶμα καί τήν ψυχή μας... Ὁ στόχος τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι νά σώσῃ τήν ψυχή ἑνός ἀνθρώπου, ἀλλά νά σώσῃ ὁλόκληρο τόν ψυχοσωματικό ἄνθρωπο. Γι’ αὐτό καί ὁμολογεῖ περή­φα­να ὅτι «προσδοκᾷ ἀνάστασιν νεκρῶν» καί «ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος» στήν Βα­σιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅπου ὁ καθένας θά βλέ­πῃ ἔνδοξο καί θά ἀπολαμβάνῃ θεω­μέ­νο τό σῶμα του.
  Κάθε χριστιανός πού ἀφήνεται στά χέρια τοῦ Θεοῦ, κάθε χριστιανός πού ἐλ­πίζει σέ Αὐτόν ὡς Σωτῆρα καί τόν ἐμπι­στεύεται ὡς Θεό, ὅσο ἁμαρτωλός κι ἄν πιστεύῃ πώς εἶναι, ὁμολογεῖ αὐτήν τήν προσδοκία τῆς ἀναστάσεως, σεβόμε­νος τό ἴδιο του τό σῶμα... Γι’ αὐτό καί ἡ Ἐκ­κλησία δέν ἀρνεῖται νά τόν κηδεύσῃ ἐκ­κλησιαστικά μέσα στό Ναό, νά τελῇ τρι­σάγια καί μνημόσυνα γιά τήν ἀνά­παυ­­σή του, νά μνημονεύῃ τό ὄνομά του στή Θεία Λειτουργία καί νά προσεύχεται νά εἶναι ἡ μνήμη τοῦ προσώπου του αἰώνια μέσα στίς ἀκτῖνες τοῦ φωτός τῆς Βασι­λείας τοῦ Χριστοῦ.
  ...Τό σῶμα κάθε χριστιανοῦ ἀποτελεῖ κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο ‘‘Ναὸν τοῦ ἐν ἡμῖν Ἁγίου Πνεύματος’’, βαπτισμένο στόν Μεγάλο Ἁγιασμό, μυρωμένο μέ τό Ἅγιο Μύρο, χρισμένο μέ τό ἔλαιον τοῦ Εὐ­χε­λαίου, ἁγιασμένο μέ τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας, μέ τό ὁποῖο καί προ­σμείχθηκε. Πῶς θά καταφρονήσουμε λοι­πόν, ἀδελφοί μου, πῶς θά κάψουμε αὐτό τό σῶμα, πού κουβάλησε κάποτε μέσα του τόν Χριστό, πού ἀκτινοβόλησε κά­πο­τε μέ τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύ­ματος, χω­ρίς ἡ ἀσυνείδητη αὐτή ἐπιλογή νά ἀποτελῇ ὄχι ἁπλῶς μία τελευταία ἁμαρτία, ἀλλά κυρίως μία ἀνεπίτρεπτη γιά χριστιανό βλασφημία; Θά πετούσαμε πο­τέ στά σκουπίδια ἕνα ἱερό Ἁ­γιοπότηρο, ἕνα ἱερό Ἀρτοφό­ριο; Μήπως δέν εἴμαστε κι ἐ­μεῖς κινητά Ἀρτοφόρια χάριτος, ὅταν ἡ ἴδια ἡ Θεία Χάρις ἐνήργησε μέσα μας;...
  Ἡ Ἐκκλησία, ὅταν ἀρνεῖται τήν ἐκκλησιαστική κηδεία, τά τρισάγια, τά μνημόσυνα καί τήν μνημόνευση τῶν ἀποτεφρωθέντων, οὐσιαστικά αὐτό πού κάνει εἶναι νά συμφωνεῖ μέ τήν ἐπιλογή ἐκείνων πού δέν θέλουν οὔτε τήν προσευχή της, οὔτε τήν σωτηρία πού ἀπορρέει ἀπό τήν ἴδια της τήν ὑπόσταση... Κανέναν δέν κρατᾶ στούς σωτήριους κόλπους της μέ τήν βία. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι χῶρος ἐλευθερίας, ἀλλά καί συνέπειας πρός τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου... Ἐνδεχομένως κάποιοι νά μεμφθοῦν τήν Ἐκκλησία, ἴσως στά κοινωνικά δίκτυα νά γραφτοῦν τά γνωστά ἀνόητα σχόλια ὅτι τάχα ἐνδιαφέρεται γιά τά ἔσοδα. Ἄν ἡ Ἐκ­κλησία ἐνδιαφερόταν γιά τά ἔσοδα, νά εἶστε σίγουροι ὅτι δέν θά ἠρνεῖτο τίς κηδεῖες καί τά μνημόσυνα τῶν ἀποτεφρωθέντων. Τήν Ἐκκλησία τήν ἐν­διαφέρει ἕνα πρᾶγμα· ἡ ἐν Χρι­στῷ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, ἔστω καί τοῦ πλέον ἁ­μαρτωλοῦ».