«Λύπη συνέχει τὰς καρδίας ἡμῶν», μετά τήν ὑπογραφή τῆς συμφωνίας στίς Πρέσπες στίς 17 Ἰουνίου 2018. Ἀναντίρρητα, «ἥδε ἡμέρα», ἡ ἀποφράς τῆς νεότερης ἱστορίας μας, εἶναι ἀρχή μεγάλων συμφορῶν γιά τό Ἔθνος μας γενικά.
Κατ’ ἀρχάς ὀνομάζεται συμφωνία -γιά λόγους καθαρά προπαγανδιστικούς-, ἐνῶ πρόκειται γιά προσύμφωνο, ἀφοῦ ὑπέγραψαν μόνον οἱ δύο ὑπουργοί Ἐξωτερικῶν, ὁ σκοπιανός καί ὁ δικός μας, ὁ διορισμένος ἀπό τόν πρωθυπουργό καί ὄχι ἐκλεγμένος ἀπό τόν λαό. Διακεκριμένοι νομικοί ἀποφάνθηκαν ὅτι «ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν εἶναι ἄκυρη ὡς ἀντίθετη σέ διατάξεις δημοσίου διεθνοῦς δικαίου καί σέ συνταγματικές διατάξεις» καί «ἀνυπόστατη» «λόγῳ μή νόμιμης ἐκπροσώπησης τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κατά τήν ὑπογραφή τῆς σύμβασης». Ἀναμένουμε τίς ἐξελίξεις ἀπό πλευρᾶς δικαιοσύνης.
Ἡ συμφωνία ἔγινε μέ τυμπανοκρουσίες στή μεθόριο τῶν δύο κρατῶν. Ἀσφαλῶς δέν ἐπιλέχτηκε τυχαῖα ὁ περίφημος ὑδροβιότοπος γιά τήν ὑπογραφή. Στούς Ψαράδες τό 1949 διαδραματίστηκε μία ἀπό τίς τελευταῖες πράξεις τοῦ ἑλληνικοῦ ἐμφύλιου πολέμου. Στήν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ στίς 25 καί 26 Μαρτίου τοῦ 1949 ὁ τότε ἡγέτης τοῦ ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης διακήρυξε τό δικαίωμα τῆς αὐτοδιάθεσης τοῦ «μακεδονικοῦ» λαοῦ.
Τί κρίμα! Γνωρίζουμε ὅτι ἡ γειτονική μας χώρα καπηλεύεται ἐδῶ καί 74 χρόνια τόν ἱστορικό, γεωγραφικό καί πολιτικό ὄρο Μακεδονία καί τόν χρησιμοποιεῖ ὡς ἐθνικό. Καί σήμερα ὅλος ὁ Ἑλληνισμός βλέπει ὅτι τό ζήτημα τῆς ὀνομασίας ἀποτελεῖ μιά διαπραγμάτευση, ἀπό τήν ὁποία ἀπουσιάζει ἡ ἱστορία. Ἀντιθέτως εἶναι παροῦσα ἡ προπαγάνδα. Ἡ ἐπίλυση, ὅμως, ἑνός μείζονος ἐθνικοῦ ζητήματος δέν μπορεῖ νά γίνει εἰς βάρος καμίας ἱστορικῆς πραγματικότητας• εἶναι ἀπαράδεκτο νά ἀπεμπολοῦμε τά κυριαρχικά μας δικαιώματα στό ὄνομα ἀβέβαιων οἰκονομικῶν συμφερόντων, πού ὑποτίθεται ὅτι θά λύσουν αὐτόματα τό θέμα. Κανείς προφανῶς δέν ἔχει τό δικαίωμα νά παραδίδει τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας γιά ὁποιαδήποτε λύση. Ὅποιος τό ἐπιχειρεῖ διαπράττει τό ἔγκλημα τῆς Ὕβρεως καί ἀνελέητη ἀναμένεται ἡ ἄτη, δηλαδή ἡ τιμωρία.
Ἐπιπλέον, ὁ ὅρος «Βόρεια Μακεδονία» συνειρμικά ἀνακαλεῖ στή σκέψη καί τόν ὄρο «Νότια Μακεδονία», παραπέμποντας σέ ἕναν ἑνιαῖο λαό μέ κοινή γλώσσα, κοινή παράδοση, ἑνιαῖο πολιτισμό, ὅπως Βόρεια καί Νότια Κορέα, παρά τό γεγονός ὅτι πρόκειται γιά διαφορετικά Κράτη. Τελικά, ἀφοῦ προσδιορίσθηκε ἡ «Βόρεια Μακεδονία», ποιά εἶναι ἡ «Νότια Μακεδονία» καί ποιά ἡ σχέση αὐτῆς τῶν Σκοπίων μέ τήν ἱστορική Μακεδονία πού ἀνήκει στήν Ἑλλάδα; Γι’ αὐτό «οὐ περὶ ὀνομάτων, ἀλλὰ περὶ πραγμάτων ὁ ἀγὼν» μας γίνεται.
Ἀναμφισβήτητα ἡ «συμφωνία» τῶν Πρεσπῶν εἶναι ἐπιζήμια καί πρέπει νά καταψηφισθεῖ ἀπό τήν ἑλληνική Βουλή. Σύμφωνα μέ τήν ὁμολογία τῶν Σκοπιανῶν, τούς τά δώσαμε ὅλα: Τούς ἀναγνωρίσαμε «μακεδονική» γλῶσσα, ἐθνότητα καί ταυτότητα. Μέ τήν ὑπογραφή τῆς συμφωνίας ἀκυρώνονται οἱ Βαλκανικοί Πόλεμοι καί νομιμοποιεῖται ἡ πλαστογράφηση, ἡ ὁποία ξεκίνησε ἀπό τόν Τίτο. Πολύ χαρακτηριστικά ἕνας ἀπό τούς παρισταμένους, ὁ Γιοχάνες Χάν, ἐπίτροπος τῆς ΕΕ, σχολιάζοντας τή συμφωνία τόνισε: «Ὑπεγράφη, σφραγίστηκε, παραδόθηκε!».
Παραδόθηκε! Πράγματι, παραδόθηκε τό μεγαλύτερο κομμάτι τῆς πατρίδας μας, γιά τό ὁποῖο ἔχυσαν τό αἷμα τους καί θυσίασαν τή ζωή τους ἕλληνες ἀγωνιστές, ὅπως ὁ Παῦλος Μελᾶς, ὁ καπετάν Ἄγρας, οἱ μητροπολίτες Γρεβενῶν Αἰμιλιανός καί Κορυτσᾶς Φώτιος καί ἄλλοι πολλοί. Δέν μπορεῖ τό μελάνι μιᾶς ὑπογραφῆς νά διαγράψει ὅ,τι μέ αἷμα χαράχτηκε ἀνεξίτηλα ἐδῶ καί 3.500 χρόνια στήν ἁγιασμένη γῆ τῆς Μακεδονίας μας.
Πολλά σημεῖα τῆς λεγόμενης «συμφωνίας» θά μπορούσαμε νά σχολιάσουμε. Λόγῳ τοῦ περιορισμένου χώρου ἀρκοῦμαι σέ μερικά:
Σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 8.5 θεσπίζεται ἡ δημιουργία Κοινῆς Διεπιστημονικῆς Ἐπιτροπῆς Ἐμπειρογνωμόνων σέ ἱστορικά, ἀρχαιολογικά καί ἐκπαιδευτικά θέματα, ἡ ὁποία θά ἐξετάσει «τήν ἀντικειμενική, ἐπιστημονική ἑρμηνεία τῶν ἱστορικῶν γεγονότων βασισμένη σέ αὐθεντικές, στοιχειοθε- τημένες καί ἐπιστημονικά στέρεες ἱστορικές πηγές καί ἀρχαιολογικά εὐρήματα... Ἡ Ἐπιτροπή θά ἐξετάσει καί, ἐφόσον θεωρήσει κατάλληλο, θά ἀναθεωρήσει οἱαδήποτε σχολικά ἐγχειρίδια καί βοηθητικό σχολικό ὑλικό, ὅπως χάρτες, ἱστορικούς ἄτλαντες, ὁδηγούς διδασκαλίας».
Ἀλήθεια, ποιοί θά συγκροτήσουν τήν Ἐπιτροπή; Οἱ ἀλλαγές ἀφοροῦν καί στά ἑλληνικά σχολικά ἐγχειρίδια ἤ μᾶλλον μόνον σ’ αὐτά; Τά δικά μας δέν περιέχουν ἀλυτρωτικές ἀναφορές. Τί πρόκειται, ὅμως, νά ζητηθεῖ ἀπό τήν Ἐπιτροπή, δέν γνωρίζουμε. Πῶς θά ἐναρμονισθοῦν θέματα, ὅπως οἱ σλαβικές ἐγκαταστάσεις στή Μακεδονία, τό κράτος τοῦ Σαμουήλ ἤ ὁ Μακεδονικός Ἀγώνας; Ἐκεῖ πού προσπαθούσαμε νά καταγγείλουμε τόν σκοπιανό ἀλυτρωτισμό, δεχόμαστε καί τήν ὕπαρξη ἑλληνικοῦ ἀλυτρωτισμοῦ!
Ἐπίσης, τό ἄρθρο 7.1 δίνει τό δικαίωμα διαφορετικῆς ἑρμηνείας στόν ὄρο «Μακεδονία». Πολύ φοβοῦμαι ὅτι σύντομα θά κινδυνεύει καί ἡ διδασκαλία στά σχολεῖα γιά τόν Παῦλο Μελᾶ, καθώς καί ἡ ὀνομασία τοῦ Μουσείου Μακεδονικοῦ Ἀγώνα!
Τό πρόβλημα, ὅμως, δέν εἶναι οἱ γείτονες. Τό πρόβλημα εἶναι οἱ δικοί μας ἡγήτορες, οἱ ὁποῖοι προτρέχουν καί συλλαμβάνονται συνεχῶς ἀδιάβαστοι. Δυστυχῶς, τά κάστρα πέφτουν ἀπό μέσα. Χαρακτηριστικά, ὁ πρώην ὑπουργός Παιδείας δήλωσε ὅτι ἀκόμη καί ἡ φράση «ἡ Μακεδονία εἶναι μία καί ἑλληνική» θά θεωρεῖται ἔκφραση ἀλυτρωτισμοῦ. Λίγη σοβαρότητα δέν βλάπτει!
Στό ἄρθρο 6.3 διαβάζουμε: «Ἕκαστο Μέρος θά ἀποτρέπει καί θά ἀποθαρρύνει ἐνέργειες περιλαμβανομέ- νων τῶν προπαγανδιστικῶν ἀπό ἰδιωτικούς φορεῖς πού πιθανόν ὑποδαυλίζουν τόν σωβινισμό, τήν ἐχθρότητα, τόν ἀλυτρωτισμό καί τόν ἀναθεωρητισμό ἐνάντια στό ἄλλο μέρος». Δηλαδή, ὅταν ἐπικυρωθεῖ ἡ συμφωνία, μέ ποιά κριτήρια θά καθορίζεται ἡ ἐχθρότητα; Θά ἀπαγορεύεται νά ἀρθρογραφοῦμε γιά θέματα μακεδονίτικα, νά γιορτάζουμε τόν Μακεδονικό Ἀγώνα, νά τραγουδοῦμε «Μακεδονία ξακουστή», νά διαδηλώνουμε γιά τίς ἀναντίρρητες ἀλήθειες;
Ἐπιπλέον, στό ἄρθρο 13 ἡ συμφωνία κατοχυρώνει δικαιώματα τῶν Σκοπίων ὡς «περίκλειστου» κράτους, καθώς τό νεότευκτο αὐτό μόρφωμα δέν διαθέτει δική του χωρική θάλασσα. Τά «περίκλειστα» κράτη ἀποτελοῦν εἰδική κατηγορία κρατῶν καί ἡ Ἑλλάδα ἀπό τή στιγμή πού συνορεύει μέ περίκλειστο κράτος, θά ἐπιτελεῖ ρόλο κράτους διέλευσης. Ἐξασφαλίζει ἔτσι στά Σκόπια ἐλεύθερη πρόσβαση στό Αἰγαῖο, ἐκμετάλλευση τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ, διεξαγωγή ἁλιείας στίς ἑλληνικές θάλασσες, χρήση τῶν ἑλληνικῶν λιμένων, ἀπόκτηση ναυτικοῦ ἐμπορικοῦ στόλου καί ναυτικῆς σημαίας. Τά Σκόπια ἔχουν δικαίωμα νά κάνουν ἔρευνες σέ ὅλο τό Αἰγαῖο σέ συνεργασία μέ τήν ἐπίσης γείτονά μας καί μέντορά τους Τουρκία σύμφωνα μέ τή σχετική Σύμβαση τοῦ ΟΗΕ (1982) γιά τό Δίκαιό της Θάλασσας (ἄρθρο 69). Πιό καταστροφική συμφωνία γιά τά ἑλληνικά συμφέροντα δέν θά μποροῦσε νά ὑπάρξει.
Τώρα, λοιπόν, ἀρχίζει ὁ νέος Μακεδονικός Ἀγώνας, στόν ὁποῖο εἴμαστε ὅλοι ἐπιστρατευμένοι, γιά νά ἀποσβήσουμε τή «μεγάλη ντροπή». Ἦρθε ἡ ὥρα τῆς ἀντίστασης. Ἀσφαλῶς πρέπει πρῶτα ὁ καθένας μας νά ἐνημερωθεῖ γιά τό περιεχόμενο τῶν 20 ἄρθρων αὐτῆς τῆς συμφωνίας. Ἔτσι μόνον θά μπορέσουμε νά ἀμυνθοῦμε καί νά ἀποκρούσουμε τίς ποικίλες προπαγάνδες. Δέν μποροῦμε νά ἀφήσουμε νά περάσει μία ἰδεολογία, πού δέ σέβεται τόν Ἑλληνισμό καί δέν πιστεύει στήν ἱστορία. Οὔτε εἶναι στό DNA μας νά γονατίζουμε εὔκολα ἀκόμη καί στίς πιό δύσκολες στιγμές τῆς ἱστορίας.
Ἀναμφισβήτητα, «ἥδε ἡμέρα» μοιάζει μέ Μεγάλη Παρασκευή. Μετά τόν Σταυρό, ὅμως, θά ἔρθει ἡ Ἀνάσταση, ἀρκεῖ νά διαφυλάξουμε ὅλοι μαζί τήν ἐθνική μας ἑνότητα καί νά καταπολεμήσουμε τόν διχασμό τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας αὐτή τήν κρίσιμη γιά τήν πατρίδα μᾶς ὥρα. Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά ἀπορρίψουμε τήν ἀπαράδεκτη συμφωνία καί θά ἀποφύγουμε μία νέα ἐθνική ταπείνωση.
Ψηλά οἱ σημαῖες! Ψηλά οἱ καρδιές!
Καλόν ἀγώνα!
Εὐδοξία Αὐγουστίνου