Page 3 - Εν παντι ευχαριστειτε

σάν κατασκηνωτής. Περάσαμε ἀκόμη πιό ὄ μορφα ἀπ’ ὅ,τι περίμενα. Μοῦ ἄρεσαν πολύ τά ὁμαδικά παιχνίδια ὅ - πως τά τακάκια, οἱ σταθμοί καί τό παιχνίδι τοῦ δάσους. Τά ἀπογεύ- ματα στό ἀμφιθέατρο ξεσηκώνα - με τήν κατασκήνωση μέ τό τρα γού - δι μας καί ἀ κούγαμε τά ὡραῖα μαθή- ματα τοῦ ἀρ χηγοῦ. Ὅλες οἱ μέ ρες ἦταν γεμάτες. Παιχνίδια, πρωταθλή- ματα ποδοσφαίρου καί χάντμπολ, πο - ρεῖ ες ἀλλά καί ἁγιογρα φικός διαγω νι- σμός. Ὅλα τά ζήσαμε στήν κατασκήνωσή μας. Αὐτό πού δέν θά ξεχάσω καί θά προσπαθήσω νά τό θυ μᾶμαι ὅλη τή χρονιά εἶναι κάτι πού εἶπε ὁ π. Μι- χαήλ: «Νά μή ζητᾶμε μονά χα ἀλλά καί νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό γι’ αὐτά πού μᾶς δίνει καί γιά ὅ,τι ἔ χουμε». Γι’ αὐτό, Σ’ εὐχαριστῶ Χριστέ μου γιά τό δῶρο τῆς κατα- σκήνωσης. Εὐχαριστῶ “ἐν παντί”». Ν.Σ., περίοδος Δ´- Ε´ Δημοτικοῦ «Αὐτή ἦταν ἡ 4η χρονιά πού πῆγα στήν κατα- σκήνωσή μας στήν Καστανοῦσα. Μοῦ ἄρεσε πού ἔ - γινε καί ἡ 7η σκηνή καί ἤμασταν περισσότερα παιδιά στό παιχνίδι. Τά τραγούδια φέτος εἶχαν πιό πολύ σχέση μέ τήν πατρίδα καί ἰδιαίτερα μέ τή Μακεδονία. Ὁ ἐνθου- σιασμός ἦταν ἀκόμα μεγαλύτερος κατά τήν «ἡμέρα πα- τρίδας», ἰδιαίτερα στήν παρέλαση πού κάναμε κρα - τώντας τίς σημαῖες πού ἔφτιαξε ἡ κάθε σκηνή. Θυ μᾶ μαι τίς ὧρες πού κάναμε προσευχή στόν πλάτανο κά τω ἀπό τόν σταυρό καί πόσο προσ παθού σαμε ὅλοι νά εἴμαστε προ σ ε κτικοί, γιατί μάθαμε πώς προσ - ευχή χωρίς προσοχή δέν εἶναι προσ - ευχή. Χάρηκα πού πῆρα μέρος στόν ἁγιογραφικό διαγωνισμό γιατί ἔτσι ἔμα θα ἀρκετά πράγματα. Τό σπου- δαιότερο ἦταν ὅτι πῆρα τήν ἀπό- φαση νά διαβάζω κάθε μέρα Καινή Διαθήκη γιά νά ὠφελοῦμαι συνέχεια. Θά προσ πα θῶ νά θυ μᾶμαι μέσα στή χρονιά τά ἐν διαφέ ροντα μαθήματα πού ἄ κου σα, νά τά ἐ φαρμόζω καί νά εὐχαρι - στῶ “ἐν παν τί”, ὅπως μᾶς ἔλεγε καί τό ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2018 221